شاید قبول این موضوع که گاهی اوقات اشتباهات تربیتی باعث بروز رفتارهای نامناسب در کودکان شده است شما را به این فکر وا دارد که بهترین روش فرزندپروری را شناسایی کرده و با استفاده از آن به تربیت کودک تان بپردازید، در نظر گرفتن سن تربیتی برای کودکان و تغییراتی که در هر دوره در برخورد با کودک تان به وجود می آید بسیار اهمیت دارد. در این مقاله به اشتباهات تربیتی والدین پرداخته می شود که ممکن است از آن ها اطلاعی نداشته باشید.

در صورتی که کودک تان از شما سرپیچی می کند و یا رفتارهای نامناسب و ناهنجاری از خود نشان می دهد باید بیندیشید که چه اصولی در تربیت کودک خود به کار بسته اید که این چنین رفتاری دارد، باید این نکته را در نظر بگیرید که کودکان به توجه و جهت گیری منظمی نیاز دارند، بسیاری از والدین در تربیت فرزندشان به طور ناخواسته اشتباهاتی را انجام می دهند و از این طریق آسیب های رفتاری و اخلاقی به فرزندشان وارد می کنند در صورتی که شما با این اشتباهات آشنا باشید تا حدودی می توانید از به وجود آمدن آن ها جلوگیری کنید، در ادامه این مقاله مهم ترین و رایج ترین اشتباهات تربیتی والدین را بیان می کنیم.

اولین اشتباه تربیتی والدین، تهدید کردن کودک

در صورتی که به طور مداوم کودک تان را تهدید کنید در ناخودآگاه او استرس نهفته ای را ایجاد می کنید.

زمانی که کودک تان را تهدید می کنید و عواقب کارش را به او نشان نمی دهید در این حالت کودک حرف های شما را باور نمی کند و به او این جرات و شهامت را می دهید تا بار دیگر رفتار اشتباهش را تکرار کند.

تهدید به تنبیه کودک روشی نامناسب و بدون نتیجه در کنترل و مهار رفتار کودک می باشد و در صورتی که از کودک اشتباهی سر می زند متناسب با رفتارش تنبیهی را برای او در نظر بگیرید و حتما آن را عملی کنید.

دومین اشتباه تربیتی والدین، دوگانگی در تربیت فرزند

باید با همسرتان اصول تربیتی مشترکی را در پیش گیرید و با یکدیگر هماهنگ باشید زمانی که دو روش تربیتی را در نظر بگیرید کودکتان سردرگم می شود و به احتمال زیاد بدرفتاری های او افزایش می یابد، در صورتی که شما سخت گیر هستید و همسرتان بسیار سهل گیر، تعجب نکنید اگر فرزندتان وسایلش را به زمین می ریزد، ظرف غذایش را پرت می کند و یا تکالیفش را به درستی انجام نمی دهد شما باید در مورد تربیت فرزندتان با همسرتان حرف بزنید و با یکدیگر به توافق برسید.

در این خصوص مشاوره می تواند به شما و همسرتان کمک کند تا به یک وجه مشترک برسید و سبک فرزندپروری مشخصی را برای تربیت کودک تان در نظر بگیرید. هم چنین جست و جو کردن برای رسیدن به روش مناسب می تواند مفید باشد، برای مثال آیا می دانستید که عطر زدن به کودک می تواند برای او مضر باشد؟

سومین اشتباه تربیتی والدین، رشوه دادن به کودک

رشوه دادن به کودک با شکست همراه خواهد بود، رشوه دادن روشی است که به انجام دادن کار خوب و یا انجام ندادن کار بد پاداش داده می شود، کودک با استفاده از این روش شرطی می شود که برای انجام وظایفش باید پاداش دریافت کند تا آن ها را به درستی انجام دهد، این مسئله در آینده مشکلاتی را برای او به وجود خواهد آورد، این مدل تربیتی باعث می شود که کودک برای به دست آوردن اهداف کوتاه مدت کاری را انجام دهد و به ندرت تلاش و کوشش می کند تا به اهدافش برسد.

رشوه دادن به کودک به او می فهماند که نسبت به توانایی های او شک دارید و آن ها را باور ندارید، پاداش هایی که به صورت رشوه به کودک داده می شود از نظر اخلاقی اشکالات زیادی دارد. پاداش باید بدون منظور و زمانی که از قبل اعلام نکرده اید در اختیار کودک قرار داده شود هم چنین پاداش باید نشانه قدردانی و تشکر والدین نسبت به شخصیت کودک باشد.

فحاشی کردن و داد زدن از روش های تربیتی نامناسب

اگر به کودکان القاب نامناسب مانند خنگ، کودن، احمق، بی عرضه و غیره را نسبت دهیم در این صورت کودکان دچار مشکلات عاطفی و رفتاری می شوند، کودکان نسبت به ایم مسائل بسیار حساس می باشند و در بسیاری اوقات والدین این القاب را برای نشان دادن خشم خودشان به کار می برند اما به کار بردن این اسامی کار را بدتر می کند ، شما نباید از این الفاظ استفاده کنید و بدون منظور و به شوخی به کودک تان کودن نگویید.

کودکان نیاز دارند تا امنیت روانی داشته باشند و در وهله اول باید این امنیت را برای آن ها فراهم کنید و رفتارهایی مانند فحاشی، داد و فریاد، سرزنش مداوم، لجبازی، بددهنی و مشاجره کردن امنیت روانی کودک را از بین می برد در این حالت کودک دچار اضطراب و استرس می شود و احترام بین والدین و کودک از بین می رود و این مسئله باعث می شود اقتدار کودکان از بین برود. و کودک اعتماد به نفسش را از دست بدهد.

اشتباهات تربیتی والدین، تنبیه فیزیکی کودک

هر والدی خواسته یا ناخواسته حداقل برای یک بار کودکش را کتک زده است، تنبیه بدنی آثاری دارد و درک آن چندان دشوار نمی باشد ، در صورتی که کودک به صورت مداوم کودک بخورد در برابر درد مقاوم می شود و هم چنان به رفتارهای بد خود ادامه می دهد ، چون او دیگر حساسیتی نسبت به درد تنبیه ندارد.

در صورتی که کودک مورد تنبیه بدنی و کتک زدن قرار گیرد اثرات مخربی برای او به همراه خواهد داشت و زمانی که کودک مورد تنبیه قرار گیرد حس انتقام جویی و روحیه خصمانه در او پرورش می یابد.

هر رفتاری که شما با کودکتان دارید آن ها نیز یاد می گیرند که در آینده به طور ناخودآگاه نسبت به فرزندشان همان رفتار را داشته باشند، هر ضربه ای که به فرزندتان می زنید باعث از بین رفتن رابطه صمیمی میان شما و کودکتان می شود.

تنبیه بدنی در جمع باعث می شود تا شخصیت کودکتان مورد تحقیر قرار گیرد پس بهتر است به جای تنبیه بدنی با کودک تان حرف بزنید و با آگاهی از اصول صحبت کردن با کودک او را متوجه اشتباهاتش کنید.

توجه داشته باشید که تنبیه ای که برای کودک در نظر می گیرید باید متناسب با عملکرد کودک باشد برای مثال به مدت دو ساعت از دیدن برنامه تلویزیونی مورد علاقه اش او را منع کنید و یا اسباب بازی مورد علاقه اش را بدون دعوا و مشاجره برای یک روز از او بگیرید و به او اجازه ندهید تا با آن بازی کند، تنبیه کودکان باید طوری باشد تا بر روی کودک تاثیر بگذارد و باعث تحقیر کودک نشود.

اشتباهات تربیتی والدین، نشان دادن فیلم ترسناک به کودک

گاهی اوقات والدین برای این که فرزندشان شجاع بار بیاید فیلم های ترسناکی را به او نشان می دهند در صورتی که کودکان نسبت به بزرگسالان درک کمتری نسبت به واقعیت ها دارند و به همین دلیل فیلم ترسناک برای آن ها خطرناک است و تاثیر عمیقی بر روی روان آن ها می گذارد، کودک اگر فیلم ترسناک مشاهده کند از آن تقلید می کند و به همسالان خود آسیب می رساند.

بیشتر کابوس های شبانه کودکان و از خواب پریدن آن ها به خاطر مشاهده کردن فیلم های ترسناک می باشد و هنگامی که بعد از دیدن فیلم های ترسناک کودک تنها در خانه بماند به مشکلات او افزوده می شود.

در صورتی دیدن فیلم های ترسناک توسط کودکان، تخیلات هیجانی و ترسناک در او پرورش داده می شود این تخیلات باعث افزایش اضطراب و استرس در دوران کودکی و بزرگسالی می شود ، در صورتی که فرد این طور تخیلاتی داشته باشد سیستم بدن او حالت های تدافعی به خود می گیرد و انرژی بدن و ذهن به جای این که به سمت جلو برود و رشد کند درگیر حل مسائل و تعارضات ذهنی اش می شود.

والدینی که کارهای خوب کودک را نادیده می گیرند

هر کودکی نیاز دارد تا توسط والدینش مورد تشویق قرار گیرد در صورتی که شما تنها به رفتار های بد کودک تان توجه می کنید و او را مورد سرزنش قرار می دهید و برای کارهای خوب او ارزش و احترامی قائل نیستید در این حالت به احتمال زیاد کودک کارها و رفتارهای شایسته اش را از بین می برد.

به همین دلیل رفتارهایی که انتظار دارید کودک در آینده آن ها را بروز دهد مورد تشویق قرار دهید تا او آن رفتارهایش پرورش یابد و تقویت نماید و با مهربانی به کودک تان نشان دهید که چقدر رفتارهای آن ها برای شما اهمیت دارد.

باید این نکته را در نظر بگیرید که تشویق و پاداش شما نباید به صورت افراطی باشد ، هم چنین کودکان با یکدیگر تفاوت هایی دارند برخی از آن ها به محبت، در آغوش گرفتن و تشویق و لمس بدنی نیاز بیشتری دارند و برای از آن ها نیاز به کلمات محبت آمیز و تعریف و تمجید مورد تشویق قرار می گیرند شما باید نیازهای همسرتان را شناسایی کنید و قلق او را به دست آورید. تبعیض میان کودکان را در نظر بگیرید و نباید به خاطر تفاوت در نیازهای کودک تان میان آن ها تفاوت هایی را بگذارید.

لوس کردن کودک از اشتباهات مدرن تربیتی

برخی از والدین فرزندشان را به حال خود رها می کنند و هر چیزی که می خواهد در اختیار او قرار می دهند و برای او هیچ محدودیت و قانونی در خانواده قائل نیستند، چنین والدینی باعث می شوند تا فرزندشان لوس و خودشیفته شود، کودکی در خانواده همه چیز به سرعت در اختیار او قرار داده می شود زمانی که وارد اجتماع و مدرسه شود با مشکلات بسیاری رو به رو خواهد شد زیرا در اجتماع همه در اختیار او نیستند و به نیازهای او توجه نمی کنند و نیازهایش به سرعت برآورده نخواهد شد و مشکلاتی برای او به وجود خواهد آمد.

فرزندتان در صورتی که در محیط خانواده آموزش ندیده باشد نسبت به توانایی هایش دچار ضعف و ناامیدی می شود و احتمال دارد هر رفتاری را از خود نشان دهد، برای رفتارهای کودک تان پاداش و تنبیه های صحیحی تعیین کنید و به او اجازه دهید تا خودش کارهایش را انجام دهد و هیچ وقت تسلیم خواسته ها و نیازهای او نشوید زیرا باعث لوس شدن او می شود.

منبع : اشتباهات تربیتی والدین که کسی به شما نمی گوید

بر اساس باورهای قدیمی زنان مسئولیت خانه و مردان مسئولیت کار بیرون از خانه را به عهده دارند، اما امروزه که زنان و مردان به یک میزان کار می کنند، کار خانه نیز باید بین زنان و مردان تقسیم شود. اما برخی از مردان هنوز با این مسئله کنار نیامده اند. این مطلب به شما کمک می کند تا همسرتان را ترغیب کنید تا همکاری در خانه داشته باشند.

ابتدا مثال های زیر را بخوانید تا متوجه شوید چرا مردان باید در کار خانه به همسر خود کمک کنند.

• سپیده 28 ساله، متاهل و شاغل است. هر روز صبح او به همراه همسرش از منزل خارج می شود و کمی زودتر از همسرش به خانه بر می گردد. بعد از برگشت به منزل مجبور است که به کارهای خانه رسیدگی کند. اما از آنجایی که او در محل کار خود بسیار خسته می شود، توان کافی برای رسیدگی به تمام کارهای خانه را ندارد. گاهی به این فکر می کند که شغلش را رها کند اما از یک طرف خانه نشینی به او حس بدی می دهد، از طرفی می داند که اگر کار نکند از نظر اقتصادی به او و همسرش فشار وارد می شود. او بارها از همسر خود خواسته که به او در کارهای منزل کمک کند، گاهی با کنایه، گاهی با عصبانیت، گاهی با غر زدن اعلام کرده که نیاز به کمک همسر دارد اما همسرش همکاری لازم را نمی کند و ترجیح می دهد بعد از اینکه از سرکار بر می گردد روی مبل لم دهد و استراحت کند. سپیده گاهی فکر می کند با این وضعیت هیچ گاه نمی تواند بچه دار شود و باید قید بچه دار شدن را بزند، چون در صورت بچه دار شدن روزهای سختی را پیش رو خواهد داشت.

• فاطمه زنی 35 ساله، متاهل، خانه دار و صاحب دو فرزند است. قبل از اینکه فرزند دومش به دنیا بیاید به راحتی و بدون کمک همسر، کارهای خانه را انجام می داد بدون اینکه شکایتی نسبت به شرایط داشته باشد. اما با متولد شدن فرزند دوم، شرایط فرق کرد. مسئولیت های فاطمه بسیار زیاد شد و گاهی پیش می آید که هر دو فرزند فاطمه شروع بهانه گیری و لجبازی می کنند و همین امر، شرایط را بدتر می کند . گاهی آنقدر کارهای فاطمه در منزل زیاد می شود و آنقدر درگیر رسیدگی به بچه ها است که فرصت غذا درست کردن پیدا نمی کند. هرچند که هر طور شده تمام تلاشش را می کند که به تمام کارهایش برسد اما خستگی جسمی و روحی زیادی را تحمل می کند و گاهی با خود فکر می کند که دیگر هیچگاه فرصت استراحت و تفریح را نخواهد داشت. او هیچگاه شکایتی به همسر خود نمی کند و هیچوقت هم ازاو در خواستی برای کمک در کارهای منزل نمی کند چون او هم، با توجه به شرایط خانوادگی که داشته اینطور فکر می کند که کارهای خانه تماما بر عهده خانم است و همین امر سبب شده است که با وجود فشارهایی که به وی وارد می شود هیچگاه از همسر خود درخواست کمک در انجام کارهای خانه را نکند. اما مشکلی که وجود دارد این است که فاطمه در معرض اختلال افسردگی است و این بسیار دردناک است.

روایتی از زندگی سپیده و فاطمه را خواندید، طبیعتا آن ها شرایط سختی را می گذرانند، علاقمندی سپیده به شغلش در یک طرف، فشار اقتصادی در یک طرف، تحت فشار قرار گرفتن به دلیل مسئولیت های زیاد در یک طرف و در مقابل همه این ها احساس درک نشدن از طرف همسر می تواند بسیار ناراحت کننده باشد.

دلایل عدم همکاری در کار خانه

اما در این جا این سوال پیش می آید که آیا براستی دلایل عدم همکاری مردان در کارهای منزل چیست؟ چرا آقایان نمی توانند همسرشان را در این مسئله درک کنند؟

دلایل مختلفی می تواند در این امر دخیل باشد که در زیر به مهم ترین آن ها اشاره می کنیم.

• تاثیر عقاید پیشین

در جامعه مردسالاری گذشته مردان بسیار قدرت طلب بودند، تمایل زیادی به کارهای دشوار و پرخطر در بیرون از منزل داشتند و به این دلیل که معتقد بودند زن موجود ظریف و حتی بعضا ضعیفی بوده است کارهایی را که قدرت بدنی کمتری نیاز داشتند را به او می سپردند و همین امر باعث می شد که کارهایی مثل آشپزی و خانه داری کارهای آسان و زنانه محسوب شوند و اگر مردی سراغ همچین کارهایی می رفت در واقع ضعیف بودن خودش را نشان می داد.

نقل کردن این اعتقاد به معنی درست بودن آن نیست، اما چه بخواهیم و چه نخواهیم چنین عقیده ای در گذشته وجود داشته و همین امر سبب شده است که در حال حاضر هم بسیاری از آقایان انجام دادن کارهای خانه را برای خود نپسندند و احساس کنند که قدرت و توانمندی شان زیر سوال رفته است.

• تغییرات فرهنگی و اجتماعی سریع

همه ما می دانیم که در دهه های اخیر شرایط اجتماعی و فرهنگی تغییرات بسیار سریع و زیادی داشته. در گذشته این میزان از حضور خانم ها در اجتماع مرسوم نبوده و اکثر آقایان مادران خود را در منزل و در حال انجام دادن کارهای خانه مشاهده کرده اند، این در حالی است که مشاهده ای از بابت کمک پدرانشان به مادرانشان مشاهده نمی کرند، طبیعی است که این طرحواره در ذهن مرد شکل گرفته باشد که کارهای خانه با زن می باشد و مرد تحت هیچ شرایطی وظیفه ای در این زمینه ندارد. اما تغییرات فرهنگی و اجتماعی که درحال حاضر رخ داده است سبب تغییراتی در سبک و شیوه زندگی افراد شده که ممکن است خیلی از افراد هنوز با این سبک و شیوه زندگی سازگاری نداشته باشند و به همین دلیل نتوانند منطبق با شرایط موجود رفتار کنند.

پیشنهاد مشاور:تغییر رفتار همسر بعد از ازدواج ممکن است؟ اثر پیگمالیون

• عدم مهارت

برخی از آقایان نیز تمایل به کمک کردن دارند اما مهارتی در این امر ندارند و حتی ممکن است بارها به دلیل خرابکاری در حین انجام کار خانه این جمله را از همسرشان شنیده باشند که کار نکردن تو بهتر از کار کردنت است و همین یک جمله کافی است تا مرد، دیگر تمایلی به کمک کردن در کارهای منزل نداشته باشد.

• مشخص نبودن وظایف

گاهی پیش می آید که خانم خانه فقط از این امر به همسرش شکایت می کند که تو به من کمک نمی کنی، و ممکن است به همسرش بگوید که به من کمک کن! به نظر شما در این شرایط چه اتفاقی می افتد؟ آیا همسر شما می داند که دقیقا باید چه کاری انجام دهد؟ آیا می تواند تشخیص دهد که در چه کاری شما نیاز به کمک دارید؟ بدیهی است که در چنین صورتی مرد این نوع شکایت را جدی نمی گیرد و تلاشی برای کمک به شما نمی کند.

حال این سوال پیش می آید که چطور می توانیم همسرمان را به انجام کارهای خانه ترغیب کنیم؟

ترغیب همسر برای انجام کارهای خانه

همان طور که بیان شد مردان دلایل مختلفی برای فرار از کار خانه دارند، حال باید بدانیم چگونه می توانیم آن ها را ترغیب به انجام کارهای خانه کنیم:

• واقع بین باشید

واقع بینی مسئله ای است که در اکثر موارد می تواند کمک شایانی به شما بکند تا درک درستی از شرایط داشته باشید و با استفاده از درک درست از شرایط بتوانید به بهترین نحو و درست ترین شیوه رفتار کنید.

همانطور که اشاره کردیم، بسیاری از مردان هنوز هم تحت تاثیر عقاید گذشته قرار دارند و همین امر سبب می شود که با وجود مشاهده سختی های شما هیچگاه به خودشان اجازه ندهند که در کارهای منزل به شما کمک کنند. طبیعی است که چنین طرز تفکری برای شما خوشایند نباشد اما این واقعیتی از تفکر بسیاری از آقایان است و شما نمی توانید به یکباره انتظار تغییر آن را داشته باشید. بلکه نیاز است که دیدگاه همسرتان را در نظر بگیرید و بپذیرید و بعد در جهت تغییر آن اقدامات لازم را انجام دهید. تغییر دیدگاه می تواند با استفاده از گفت و گوی منطقی و البته تاکید بر حفظ اقتدار مرد و همینطور معاشرت با افرادی که همسرانشان در منزل کمک می کند، به مرور صورت بگیرد.

• انتظارات معقولانه داشته باشید

در ابتدا سعی کنید که شرایط همسرتان را در نظر بگیرید، اگر که همسرتان وظایف شغلی سنگینی دارد و ساعات زیادی را بیرون از منزل می گذارند و شما فردی خانه دار هستید و وظایف سنگینی ندارید، انتظار بیش از حد از همسرتان نداشته باشید، خستگی او را در نظر بگیرید و سعی کنید مسئولیت کارهای منزل را خودتان بر عهده بگیرید، این یک تقسیم کار است: کارهای بیرون از منزل و رفع مایحتاج مالی با همسرتان و کارهای خانه با خودتان. البته این کاملا قابل درک است که شما دوست دارید همسرتان گاهی کنارتان باشد و کمکتان کند اما زمانی که او خسته است فرصت مناسبی برای چنین درخواستی نیست، می توانید در روزهای تعطیل از او درخواست کمک کنید.

اما اگر که به دلیل تولد فرزند، کارهای شما در منزل زیاد است و یا اینکه شاغل هستید کاملا منطقی است که از همسرتان انتظار کمک داشته باشید اما بازهم نیاز به تقسیم کار است و نباید یک نفر بیشتر از دیگری کار کند.

منبع : همکاری شوهر در کار خانه| چگونه شوهرم را ترغیب کنم در کار خانه کمک کند؟

وسواس عموما فکر یا عمل آزاردهنده ای است که فرد توان کنترل آن را ندارد. وسواس فکری جنسی نیز شامل افکاری می شود که محتوای جنسی دارند و به صورت مکرر در ذهن فرد مرور می شوند به طوری که فرد در بسیاری از مواقع درمانده و خسته می شود و از گرایش جنسی و فعالیت جنسی خود لذت نمی برد.

قبل از پرداختن به وسواس فکری جنسی، نیاز است که برای فهم و درک بهتر موضوع توضیح مختصری در مورد اختلال وسواس شرح دهیم و بعد اختصاصا به مفهوم وسواس فکری جنسی بپردازیم.

اختلال وسواس

اختلالات وسواسی اصطلاحا به اختلال وسواس فکری – عملی یا OCD معروف است.

در این اختلال، فرد افکار خاصی را به طور مکرر تجربه می کند که به آن ها وسواس فکری یا obsession می گویند یا اینکه نیاز به انجام مکرر اعمالی خاص، در فرد احساس می شود که به آن ها compulsions یا وسواس عملی می گویند.

وسواس های فکری گاه به تنهایی بروز می یابند و گاهی نیز افکار و اعمال وسواسی همراه با یکدیگر بروز پیدا می کنند. به اینصورت که فرد افکار وسواسی آزاردهنده را به طور مکرر در ذهن تجربه می کند و در حین تجربه این افکار دچار اضطراب و تنش می شود و برای اینکه از استرس و اضطراب ناشی از افکار وسواسی خلاصی یابد، دست به انجام اعمال وسواسی می زند.

برای مثال فرد مدام نسبت به بستن شیر گاز یا قفل در ماشین شک می کند و مدام این فکر را در ذهن می پروراند که مبادا شیر گاز را نبسته باشد یا در ماشین را قفل نکرده باشد، در این حالت فرد برای اینکه بتواند اضطراب و استرس درونی خود را کاهش دهد مدام شیر گاز و قفل ماشین را چک می کند.

انواع وسواس

وسواس می توانند انواع مختلفی داشته باشند:

• وسواس شست و شو

شستن دست ها بیش از حد معمول یا به روشی خاص، مثلا 7 بار شستن دست ها

تمیز کردن و نظافت بیش از حد وسایل منزل یا ماشین

داشتن قواعد خاص برای مسواک زدن، دوش گرفتن یا دستشویی رفتن

• وسواس مذهبی

انجام دادن اعمال مذهبی به شیوه ای خاص

• وسواس تکرار

تکرار حرکات بدنی (مثال ضربه زدن با انگشت، چشمک زدن، تکان دادن سر و غیره )

تکرار فعالیت های روزمره (مثلا قبل از غذا خوردن یکبار قاشق را بالا، پایین کردن)

نکته: دقت کنید که وسواس تکرار را با اختلال تیک اشتباه نگیرید، در اختلال تیک فرد به صورت غیر ارادی و ناآگاهانه رفتاری را انجام می دهد، اما در وسواس تکرار فرد به صورت کاملا آگاهانه و مکرر این اعمال را انجام می دهد چون تصور می کند اگر این کارها را انجام ندهد حتما اتفاق بدی می افتد و یا نظم زندگی او به هم می ریزد.وسواس احتکار

جمع کردن و انباشتن وسایل غیر کاربردی و آسیب دیده به صورت افراطی، با این هدف که یک روزی این وسایل به درد می خورند، محل زندگی افرادی که اختلال احتکار دارند معمولا بسیار به هم ریخته است و معمولا اطرافیان و خانواده فرد شاکی هستند و گاهی از این امر شکایت می کنند که ما حس می کنیم در انبار یا آشغال دانی زندگی می کنیم.

• وسواس چک کردن

چک کردن مداوم وضعیت جسمانی از طریق آزمایشات پزشکی مختلف

زنگ زدن مداوم به عزیزان به منظور اطمینان از سلامتی آن ها

چک کردن مداوم شیر گاز، قفل در و پنجره ها و غیره به منظور جلوگیری از بروز اتفاق

• وسواس تقارن و نظم

استفاده از اصول خاص برای قرار دادن اشیا و لباس ها بر سر جای خودشان بر اساس رنگ، تقارن و غیره

• وسواس آلودگی و وسواس نجسی و پاکی

انزجار از ادرار و مدفوع خود به سبب آلودگی و نجاست

ترس از آلاینده های محیطی

• ترس از دست دادن کنترل خود

نگرانی بابت آسیب رساندن به خود، عزیزان و اطرافیان

نگرانی و ترس بابت توهین کردن و بی احترامی به دیگران در حضور جمع

ترس از دزدیدن اشیا

• وسواس جنسی

افکار یا تصاویر جنسی ممنوعه

افکار یا تخیلات جنسی در مورد دیگران

افکار یا تصاویر جنسی درباره کودکان یا نزدیکان

افکار آزاردهنده در مورد رفتار خشونت آمیز جنسی با دیگران

به طور کلی، وسواس ها می توانند بسیار گسترده باشند، طبیعتا اشاره به همه آن ها و توضیح در مورد همه آن ها در این مقاله ممکن نیست اما همانطور که پیش تر اشاره کردیم وسواس، هر فکر مکرر و آزاردهنده و هر عمل غیر قابل کنترلی را که بسیار هم وقت گیر و زمانبر هستند را شامل می شود.

وسواس فکری جنسی نیز از این قاعده مستثنی نیست، در وسواس فکری فرد به شدت از افکار ذهنی خود رنج می برد، مدام تلاش می کند آن ها را کنترل کند و از آن ها اجتناب کند اما موفق نمی شود، فردی که وسواس فکری جنسی را تجربه می کند در بسیاری از مواقع احساس گناه و انزجار از خود می کند.

در ادامه در مورد وسواس فکری جنسی بیشتر توضیح می دهیم:

• نکند در حین رابطه جنسی، کثیف یا بیمار شوم؟
• اگر ملحفه و رخت خواب کثیف شود چه؟
• باید بعد از تمام شدن رابطه، فورا به حمام بروم.
• طبق اصول رابطه مان را پیش نبردیم حالا باید چه کنم؟
• نباید با همسرم رابطه برقرار می کردم، اگر فردا خواب بمانم و در محل کارم دیر حاضر شوم چه؟
• اگر به آن پسر بچه تجاوز کنم چه اتفاقی می افتد؟
• اگر به همسرم خیانت کنم لایق زندگی نیستم.

این ها افکاری است که یک فرد وسواس فکری جنسی مدام در ذهن خود تکرار می کند.

افکار وسواسی جنسی می توانند به صورت تمایلات یا تصویرهایی در مورد جنس مخالف باشند.

مثلا فرد مدام محارم خودش را به صورت عریان تصور می کند و یا اینکه برقراری رابطه جنسی با آن ها را برای خود متصور می شود. طبیعی است که در صورت مرور چنین افکاری، فرد به شدت احساس گناه و عذاب وجدان را تجربه می کند و برای رهایی از این افکار سعی می کند از راهبردهای اجتنابی استفاده کند، به اینصورت که از ارتباط با اعضای خانواده خود اجتناب می کند و برای این کار خودش را در اتاق حبس می کند یا مدت طولانی را در بیرون از منزل سپری می کند، این فرد ممکن است مدام استغفار کند و خودش را مستحق مجازات های سخت بداند.

مورد دیگر می تواند نگرانی فرد نسبت به گرایش جنسی خود باشد، به اینصورت که فرد مدام نگران این مسئله است که نکند هم جنس گرا باشد، این فکر در شرایطی است که فرد هیچگونه تمایلات هم جنس گرانه در درون خود احساس نمی کند و فقط ترس از این موضوع است که ذهنش را درگیر کرده است. چنین فردی با کوچکترین نشانه ای مهر تاییدی بر افکار خود می زند، به اینصورت که اگر در استخر یا باشگاه، فردی هم جنس خودش را ببنید و نظرش برای لحظه ای به سمت آن فرد جلب شود و نگاهش کند، چنین رفتاری را نوعی گرایش جنسی به هم جنس خود قلمداد می کند. این فرد ممکن است مدام با مراجعه به پزشک، گرایش جنسی خودش را مورد بررسی قرار دهد.

خانم یا آقایی که بدون اینکه رابطه جنسی فراتر از رابطه زناشویی با همسرش داشته باشد، مدام ترس از این دارد که به همسرش خیانت کند، چنین فردی ممکن است به شدت از هر گونه ارتباطی با جنس مخالف خودداری کند، به اینصورت که حتی از صحبت کردن و ارتباط چشمی با همکاران جنس مخالف خود نیز، خودداری می کند.

نگرانی در مورد انواع بیماری های مراقبتی و جنسی نیز از جمله وسواس های فکری جنسی است.

فردی که مدام از ترس اینکه نکند به بچه ای از نظر جنسی آسیب وارد کند و به او تجاوز کند، نمونه ای از یک فرد مبتلا به وسواس فکری جنسی است.

افکار وسواسی مربوط به تمیزی و پاکی نیز از جمله موارد شایع در اختلال وسواس فکری جنسی است. اجتناب از رابطه جنسی و احساس چندش باعث می شود که فرد از برقراری رابطه جنسی اجتناب کند. این اجتناب کردن می تواند دامنه وسیعی از لمس کردن بدن یا تماس ترشحات بدن را شامل شود.

معیارهای لازم برای تشخیص اختلال وسواس فکری جنسی

• تکرار شونده در یک تم و محتوای خاص
• عدم کنترل و مقامت فرد در برابر افکار مزاحم
• وقت گیر و زمانبر بودن افکار و اعمال مربوط به آن
• خستگی پذیر افکار و اعمال، به طوری که انرژی زیادی از فرد بگیرد.
• اخلال در تمام فعالیت های اجتماعی، فعالیت های شغلی، روابط خانوادگی و دوستی فرد

آیا وسواس فکری جنسی همان خیالپردازی جنسی است؟

نکته حائز اهمیت این است که وسواس های فکری جنسی با خیالپردازی های جنسی تفاوت دارند و نباید به اشتباه این دو را باهم یکی بدانیم.

در خیالپردازی جنسی، فرد از افکار خود لذت می برد و حتی ممکن است تمایل داشته باشد که این افکار به واقعیت بپیوندند اما در وسواس فکری جنسی، مرور افکار در ذهن فرد آزاردهنده است و فرد مبتلا به وسواس فکری جنسی، از این مسئله که روزی افکارش به واقعیت بپیوندد به شدت هراسان است.

در واقع می توانیم بگوییم که خیالپردازی های جنسی خوشایند و وسواس های فکری جنسی ناخوشایند هستند.

تاثیر وسواس فکری جنسی بر عملکرد جنسی

عملکرد جنسی سالم، بخش مهمی از تجارب انسان محسوب می شود. در حقیقت یک مشخصه عملکرد روانی سالم، وضعیت جنسی بهنجار می باشد. متاسفانه نتایج تحقیقات نشان می دهد که وسواس های فکری جنسی تاثیر منفی بسیار زیادی بر عملکرد جنسی افراد دارند و رضایت جنسی و کیفیت رابطه زناشویی را کاهش می دهند.

افراد مبتلا به اختلال وسواس فکری جنسی، احساس نیاز افراطی به کنترل افکارشان را دارند در حالی که لازمه ارگارسم این است که فرد خودش و ذهنش را رها کند، اما در بیماران مبتلا به این اختلال چنین اتفاقی نمی افتد و کاملا بدیهی است که که افراد مبتلا به این اختلال دچار اختلال عملکرد جنسی شوند و از رابطه جنسی خود رضایت نداشته باشند.

همچنین به نظر می رسد که این بیماران به اندازه کافی احساس آرمیدگی ندارند و همین عامل باعث می شود که این افراد نتوانند به اندازه کافی در رابطه جنسی فعال باشند و این حواس پرتی هنگام فعالیت جنسی با برانگیختگی جنسی تداخل پیدا می کند.

به طور کلی می توان گفت اجتنابی که در بیماران مبتلا به وسواس فکری جنسی وجود دارد، بر روی عملکرد جنسی آن ها تاثیر می گذارد و موجب کاهش میل جنسی می شود.

منبع : شناسایی و درمان وسواس فکری جنسی از نظر روانشناسی

خودارضایی یا استمنا، یکی از روش های ارضای میل جنسی است که از طریق تحریک و برانگیختگی اندام های جنسی خود، (خود تحریکی از طریق لمس آلت در مردان و لمس کلیتوریس در زنان)، صورت می گیرد و فرد از این طریق می تواند ارگاسم و اوج لذت جنسی را تجربه کند. اعتیاد به خود ارضایی مشکلی است که در این مقاله به آن پرداخته می شود.

خودارضایی یک روش جنسی طبیعی و رایج در میان زنان و مردان است.

آمار دقیقی از خودارضایی در ایران وجود ندارد، اما نتیجه تحقیقی در آمریکا نشان داده است که 95 درصد از مردان و 89 درصد از خانم ها در طول زندگی خود، خودارضایی می کنند.

اگرچه که در ایران به این مسئله به عنوان یک تابو و به عنوان یک عمل ناپسند نگاه می شود و به همین دلیل افراد به راحتی در مورد آن حرف نمی زنند و حتی ممکن است اگر در زندگی خود، خودارضایی را تجربه کرده باشند، آن را انکار کنند، اما عدم گزارش آن به این معنی نیست که این عمل در ایران آمار پایینی دارد.

اگر استثنائات را در نظر نگیریم و بخواهیم در مورد عموم افراد صحبت کنیم، می توانیم ادعا کنیم که نیاز جنسی یک نیاز مشترک در بین همه افراد است و زمانی که فرد به دوران بلوغ می رسد و هورمون های جنسی در بدن فرد افزایش پیدا می کند، طبیعتا میل جنسی فرد نیز زیاد می شود و زمانی که فرد شرایط ارضای نیاز جنسی با شریک جنسی را نداشته باشد و احساس برانگیختگی جنسی بالایی داشته باشد، احتمال آن خیلی زیاد است که به خودارضایی روی بیاورد، به همین دلیل است که شیوع آن را نمی توانیم انکار کنیم و می توانیم آن را نوعی رفتار طبیعی جنسی تلقی کنیم که البته در کتاب راهنمای تشخیصی اختلالات روانی نیز، طبیعی بودن آن تایید شده است.

دیدگاه های مربوط به خودارضایی

در ارتباط با خودارضایی نظرات مختلفی وجود دارد و در فرهنگ ها و ادیان مختلف، دیدگاه هایی که در مورد خودارضایی وجود دارند بسیار متفاوت است.

برخی از نظرات مربوط به خودارضایی از اعتقادات دینی سرچشمه می گیرد و دیدگاه های جدیدتر سعی کرده اند از نظر علمی به این پدیده نگاه کنند.

اگر نظر بزرگترها و حتی جوانان و نوجوانان را در مورد خودارضایی بپرسید، احتمالا با این نظر روبرو می شوید که خودارضایی عملی بسیار مذموم است و جدا از اینکه از نظر شرعی امری منع شده است و گناه محسوب می شود، عوارض جسمی و روانی زیادی را به همراه دارد.

همه ما می دانیم که در دین اسلام تاکید زیادی به ازدواج شده است و بسیاری از ما با این جمله که ازدواج نیمی از دین را تکمیل می کند، آشنا هستیم، همچنین خودارضایی در دین اسلام به شدت منع شده است و گناه کبیره محسوب می شود. حال فکر می کنید که علت منع شدید خودارضایی در دین اسلام چه می تواند باشد؟

ارضای نیاز جنسی، در کنار ارضای نیازهای روانی و عاطفی، از جمله دلایل مهم ازدواج است. همانطور که در تعریف خودارضایی اشاره کردیم، خودارضایی روشی برای ارضای نیاز جنسی است و دلیل منع خودارضایی در دین اسلام می تواند این مسئله باشد که اگر فردی نیازهای جنسی خود را از طریق خودارضایی برطرف کند، ممکن است این روش را روشی مناسب و جایگزین برای ارضای نیازهای جنسی اش بداند و همین امر سبب شود که فرد نسبت به ازدواج کردن بی تفاوت شود و همین امر می تواند زمینه ساز بسیاری از گناهان دیگر و البته کم شدن نسل بشریت شود. این فرضیه می تواند محتمل و البته تا حدی قابل پذیرش باشد.

اما به نظر می رسد که از قدیم الایام برای اینکه بتوانند فرد را از اقدام برای خودارضایی منصرف کنند، تلاش شده است که بتوانند با بیان عوارض و پیامدهای مختلف خودارضایی علاوه بر ایجاد احساس گناه، احساس ترس را نیز در فرد ایجاد کنند.

از جمله عوارضی که برای خودارضایی مطرح شده است موارد زیر هستند:

• نابینایی
• ناباروری
• ریزش مو
• بیماری های روانی (اضطراب، استرس و ...)
• انزال زودرس
• کوچک شدن آلت تناسلی
• آسیب به اندام تناسلی
• کاهش توجه و تمرکز

اما مسئله اصلی اینجاست که بسیاری از افرادی که خودارضایی را تجربه می کنند، از عواملی مثل اضطراب و استرس و خستگی نیز شکایت می کنند و چون مطالبی نیز در مورد عوارض خودارضایی شنیده اند، این نشانه ها را، پیامد خودارضایی می ببینند و در ذهنشان خودشان را بابت این مسئله سرزنش می کنند.

دیدگاه دینی و فرهنگی

نکته ای که نیاز است به آن توجه کنیم مسائل فرهنگی و دینی حاکم بر جامعه است، تصور کنید که فردی در خودش احساس نیاز جنسی شدیدی را تجربه می کند و مدتی با خود کلنجار می رود که این احساس نیاز را در خود سرکوب کند، اما بعد از مدتی احساس درماندگی می کند و احساس می کند توان مقابله با نیاز جنسی خود را ندارد.

متاسفانه هرچقدر که فرد بیشتر تلاش می کند احساس نیاز جنسی خودش را سرکوب کند، بیشتر احساس ناتوانی می کند، حال بر سر دو راهی سختی قرار می گیرد، اینکه همچنان تنش و اضطراب ناشی از برانگیختگی جنسی را تحمل کند یا اینکه به خودارضایی رو بیاورد. بعد از مدتی که فرد با خود کلنجار می رود، تصمیم می گیرد به خودارضایی بپردازد و نیاز جنسی خودش را برطرف کند، اما به دلیل تصور منفی که در مورد خودارضایی وجود دارد، فرد بعد از خودارضایی به شدت احساس گناه و بی ارزشی می کند و احساس می کند که انسان ارزشمند و درستکاری نیست، به شدت سعی در پنهان کردن این کار دارد و از این مسئله می ترسد که اگر کسی، مخصوصا پدر مادر متوجه شوند که او خودارضایی می کند، از او روی برگردانند و سرزنشش کنند.

طبیعی است که در چنین شرایطی، فرد احساس شرم، گناه و بی ارزشی کند و اضطرابزیادی را تحمل کند و در پی تجربه این احساسات، ابتلا به اختلال افسردگیو در نتیجه اختلال افسردگی، کاهش توجه و تمرکز و خستگی های مداوم وجود خواهد داشت. بنابراین می توانیم بگوییم که دیدگاه های فرهنگی و دینی موجود باعث می شوند که فرد، با انجام خودارضایی های مکرر، از نظر روانی تحت فشار و آسیب قرار بگیرد.

از طرفی، در بسیاری از مواقع افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی و افسردگی برای اینکه مدتی را از احساسات منفی خود فرار کنند، به خودارضایی رو می آورند که در اینصورت احتمال اعتیاد به خودارضایی در فرد بالاست. بنابراین در چنین شرایطی نمی توانیم ابتلا به اختلال روانی را پیامد خودارضایی بدانیم بلکه می توانیم بگوییم که اعتیاد به خودارضایی، پیامد اختلالات روانی می باشد.

اما اگر بخواهیم که دیدگاه واقع بینانه ای داشته باشیم، نمی توانیم به طور مطلق بگوییم که خودارضایی هیچگونه آسیبی به فرد وارد نمی کند و افراد بی وقفه می توانند خودارضایی کنند بدون آنکه محدودیتی داشته باشند. بنابراین این سوال پیش می آید که چه زمانی، خودارضایی باعث آسیب به فرد می شود؟

دقت کنید که همانقدر که خود ارضایی می تواند رفتاری طبیعی و بی خطر باشد، به همان اندازه نیز می تواند آسیب زا باشد. به این دلیل که خودارضایی یک رفتار جنسی کاملا در دسترس است و فرد هر زمان که اراده کند می تواند، به خودارضایی بپردازد و همین امر می تواند سبب شود که خودارضایی به صورت رفتاری اعتیادی در فرد بروز پیدا کند. از آنجایی که زیاده روی و اعتیاد در هر زمینه ای می تواند به فرد آسیب وارد کند، اعتیاد به خودارضایی نیز می تواند آسیب زیادی به فرد وارد کند.

اعتیاد به خودارضایی سبب می شود که ذهنیت فرد مدام درگیر این مسئله باشد و دیگر نه به قصد رفع نیاز جنسی، بلکه از سر عادت و در اکثر اوقات تمایل به خودارضایی داشته باشد و همین امر سبب شود که فرد برای اینکه بتواند به خودارضایی بپردازد، مدام از دیگران فاصله بگیرد و از حضور در جمع خودداری کند.

منبع : ترک اعتیاد به خودارضایی به روش نوین همراه با مشاوره آنلاین

ترس از خندیدن و شادی کردن(Cherophobia) نوعی فوبیا می باشد که باعث می شود فرد نسبت به شادی و خندیدن ترس داشته باشد و او را نگران کنند. این اصطلاح از کلمه یونانی "chero" آمده است که به معنی "شادی کردن" می باشد. هنگامی که فردی این ترس را تجربه می کند، اغلب از شرکت در فعالیت هایی که بسیاری از آن ها سرگرم کننده یا مهیج می باشد، می ترسد.

متاسفانه این فوبیا معمولا به درستی تشخیص داده نمی شود و به همین علت در بسیاری از مواقع درمان نمی شود، این درحالی است که می توان با مراجعه به مشاور این ترس را به خوبی درمان کرد.

علائم ترس از شادی چیست؟

برخی از متخصصان، بیماری هراسی را نوعی اختلال اضطراب می دانند. اضطراب احساس ترس غیر منطقی می باشد که بر جنبه های مختلف زندگی فرد تاثیر می گذارد. در مورد فوبیا خندیدن، اضطراب زمانی به وجود می آید که فرد به شادی کردن فکر می کند یا در شرایط آن قرار می گیرد.

نکته ای که در اینجا باید دقت داشته باشید این است که فرد مبتلا به این فوبیا لزوما تنها و غمگین نمی باشد، اما از فعالیت هایی که باعث شادی می شوند دوری می کند. از علائم فوبیا شادی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• فکر به مهمانی، کنسرت یا رویداد مشابه دیگر، باعث افزایش اضطراب فرد می شود.
• رد کردن فرصتهایی که می تواند منجر به تغییرات مثبت زندگی شود، تنها به دلیل ترس از اینکه اتفاق بدی در پی داشته باشد
• امتناع از شرکت در فعالیت هایی که بیشتر آن ها سرگرم کننده است.

افکار افرادی که درگیر این فوبیا هستند اینگونه می باشد:

• خوشحال بودن به معنای این است که اتفاق بدی رخ می دهد.
• خوشبختی من را به یک شخص بد یا بدتر تبدیل می کند.
• نشان دادن خوشحالی برای من یا برای دوستان و خانواده من مضر است.
• تلاش برای خوشبخت بودن اتلاف وقت است.
• شادی بیش از حد عواقب بدی دارد.
• ترجیح می دهم خیلی شاد نباشم، زیرا شادی معمولا غم را به دنبال دارد.

دلایل ترس از شادی چه می باشد؟

گاهی اوقات فوبیا شادی می تواند از این باور ناشی شود که اگر اتفاق خیلی خوبی برای یک شخص بیفتد یا زندگی او به خوبی پیش رود، قرار است یک اتفاق بد رخ دهد. مانند این که گاهی اوقات افراد خوشبختی خود را آرامش پیش از طوفان می دانند.

در نتیجه، آن ها ممکن است از فعالیت های مربوط به شادی ترس داشته باشند. این شرایط معمولاً در مواردی اتفاق می افتد که فرد یک رویداد آسیب زای جسمی یا عاطفی را در گذشته تجربه کرده باشد.

افراد درونگرا ممکن است فوبیا شادی را تجربه کند. دقت داشته باشید که فرد درونگرا شخصی است که معمولاً ترجیح می دهد فعالیت ها را به تنهایی یا همزمان با یک تا دو نفر انجام دهد. آن ها ممکن است در کارهای گروهی، مکان های پر سر و صدا و مکان های شلوغ احساس ناراحتی کنند.

کمال گرایان نوع شخصیتی دیگری هستند که ممکن است با فوبیا شادی همراه باشد. کسانی که کمال گرا هستند ممکن است تصور کنند که خوشبختی و شادی ویژگی افراد تنبل است. در نتیجه، آن ها ممکن است از فعالیت هایی که باعث ایجاد شادی می شود اجتناب کنند زیرا این فعالیت ها بی ثمر تلقی می شود.

ارزش شادی در بین فرهنگ ها

برای فهمیدن اینکه چرا بعضی از مردم مخالف خوشبختی هستند، می توانیم با ارزش هایی که در فرهنگ های مختلف برای شادی قائل هستند، شروع کنیم.

در جوامع غربی، خوشبختی غالباً به عنوان هدف نهایی زندگی تلقی می شود و همه انسانها برای رسیدن به آن تلاش می کنند، بنابراین شواهد نشان می دهد آمریکای شمالی برای شادی ارزش بالایی قائل است.

اما دیده می شود که در بسیاری از فرهنگ های غیر غربی، از اهمیت شادی کاسته می شود یا حداقل در مقایسه با سایر اهداف اجتماعی دیده نمی شوند. به طور مثال در جوامعی مانند آسیای شرقی و آمریکای مرکزی(جنوبی) ، نیازها و آرزوهای یک گروه بر شادی فرد اولویت دارد.

از این رو می توان گفت که اگر هدف اصلی یک فرهنگ خاص روابط اجتماعی باشد، ممکن است خوشبختی شخصی اهمیت چندانی نداشته باشد. بعلاوه، ممکن است تصور شود که خوشبختی شخصی برای هماهنگی اجتماعی مضر باشد.

تست ترس از خندیدن و شادی کردن

سوالات زیر را از خود بپرسید و پاسخ خود را با نکاتی که در بالا گفته شد مقایسه کنید:

• ترجیح می دهم خیلی شاد نباشم زیرا معمولاً شادی غم را به دنبال دارد.
• من معتقدم هرچه نشاط و شادی بیشتری داشته باشم باید انتظار وقایع بد در زندگی ام را بیشتر داشته باشم.
• بلایا غالباً خوش شانسی را به دنبال دارند.
• لذت و سرگرمی زیاد باعث اتفاقات بد می شود.
• شادی بیش از حد عواقب بدی دارد.
• من می ترسم که بیش از حد خوشحال شوم.
• اعتماد به احساسات مثبت دشوار می باشد.
• احساسات خوب هرگز دوام ندارند.
• احساس می کنم لیاقت خوشبختی ندارم.
• احساس شادی باعث ناراحتی من می شود.
• وقتی خوشحال باشید، هرگز نمی توانید مطمئن باشید که چیزی به شما آسیب نمی رساند.
• من نگرانم که اگر احساس خوبی داشته باشم، ممکن است اتفاق بدی رخ دهد.

افسردگی و ترس از شادی

برخی از مطالعات نشان داده است که بین ترس از شادی و افسردگی رابطه وجود دارد هرچند این نظریه هنوز ثابت نشده است اما می توان گفت که افرادی که افسرده می باشند از حضور در مهمانی های شادی آور خودداری می کنند و ترجیح می دهند تنها باشند.

علاوه بر این برخی تاکید دارند که ترس از شادی باعث تشدید نشانه ها و علائم افسردگی می شود.

درمان فوبیا شادی یا چروفوبیا

درمان ترس از خندیدن و شادی کردن از روش های مختلفی انجام می شود که در زیر به آن ها پرداخته شده است، در انتها مقاله نیز راه هایی برای کنترل اضطراب ناشی از فوبیا ذکر شده است که به کمک آن ها می توانید در خانه اضطراب خود را کنترل کنید.

درمان شناختی رفتاری

درمان شناختی رفتاری(CBT) رایج ترین درمان برای فوبیا می باشد که به فرد کمک می کند تا راحت تر با ترس خود رو برو شود و بتواند اضطراب خود را کنترل کند.

مواجهه درمانی نوعی درمان شناختی رفتاری می باشد که به فرد کمک می کند به مرور در معرض ترس خود قرار بگیرد، مواجهه درمانی باید در حضور متخصص انجام شود تا میزان اضطراب فرد کنترل شود.

هیپنوتراپی

هیپنوتراپی شیوه دیگری است که برای درمان فوبیا استفاده می شود ولی نسبت به درمان شناختی رفتاری کم تر استفاده می شود. این درمان با ایجاد خلسه باعث می شود تا فرد آرامش بیش تری کسب کند و به مرور اضطراب او کاهش پیدا می کند.

توجه داشته باشید که معمولا از دارو درمانی برای درمان فوبیا استفاده نمی شود اما ممکن است متخصص تشخیص دهد که برای درمان اضطراب بیمار لازم است که از دارو درمانی استفاده شود. پیش از دارو درمانی باید به نکات زیر توجه داشته باشید:

• پیش از مصرف دارو از عوارض جانبی آن آگاه شوید و در مورد آن از روانپزشک سوال بپرسید.
• دوز دارو را خودتان تغییر ندهید.
• به هیچ عنوان دارو درمانی را به صورت ناگهانی قطع نکنید و همیشه با دکتر مشورت کنید.
• دارو درمانی، درمان موقتی می باشد و نباید طولانی مدت مورد استفاده قرار بگیرد.
• اگر به دلایلی از داروی خود راضی نیستید با دکتر خود مشورت کنید، نگران نباشید داروهای زیادی برای کنترل اضطراب وجود دارد تنها لازم است که دارو مناسب را پیدا کنید.

منبع : درمان ترس از خندیدن و احساس گناه از شادی کردن